Cytaty z „Haikyū!!”

Shōyō Hinata: Przed moimi oczami blokuje moją ścieżkę. Wysoki, wysoki mur. Co dzieje się po drugiej stronie? Co mógłbym tam zobaczyć? „Widok z góry”. Sceneria, której nigdy nie mógłbym zobaczyć na własną rękę. Ale jeżeli nie jestem sam, wtedy... może będę mógł to zobaczyć.

Shōyō Hinata: Ech... Naprawdę nie wiem dlaczego, ale... Nie przegraliśmy jeszcze, wiesz?

Tobio Kageyama: To prawda. To takie proste. Bez względu na to, jaki rodzaj trudnej piłki spotyka na swojej drodze, ma tylko jeden powód, by za nią gonić. Ponieważ piłka... jeszcze nie spadła i nie dotknęła boiska. Nieważne, o ile mniejsza jest ich liczba punktów, on ma tylko jeden powód, by walczyć dalej. Ponieważ... jeszcze nie przegrali.

Tobio Kageyama: To uczucie. Jest takie samo, jak kiedy pierwszy raz walczyliśmy razem. Przytłaczająca obecność w ostatniej chwili. „Jestem tutaj”. „Poślij piłkę tutaj”. To tak, jakby on mnie wzywał.

Shōyō Hinata: Jestem Shōyō Hinata i wykiełkuję z tego betonu. Pokonamy cię i pojedziemy na narodowe.

Tobio Kageyama: Jeżeli Oikawa jest najsilniejszym rozgrywającym w prefekturze, to kim jestem ja, który go przewyższy?

Wakatoshi Ushijima: Bez względu na to, jak zdolni możecie być, zobaczycie, że nigdy nie osłabniemy.

Wakatoshi Ushijima: Ta szkoła nie potrzebuje rozgrywającego, który nie potrafi poświęcić siebie mi, asowi.

Wakatoshi Ushijima: Oikawa jest rozgrywającym, który wyciąga maksimum potencjału z każdego zespołu, w którym jest. Jeżeli maksymalny potencjał zespołu jest niski, to wyniesie niewiele. Jednak jeżeli jest wysoki, to on sprawi, że będzie jeszcze wyższy. To jego talent.

Lev Haiba: Asem jest ten, który zdobywa największą liczbę punktów. To jest takie proste.

Kei Tsukishima: Dlaczego wszyscy wkładacie w to tyle wysiłku? Cała ta ciężka praca tylko sprawi, że później będziecie cierpieć.

Tadashi Yamaguchi: Motywacja? Potrzebujesz czegoś więcej niż własna duma?

Kenma Kozume: Shōyō ma zawsze coś nowego w swoim rękawie.

Tōru Oikawa: Może szansa, żeby twój talent rozkwitł, nadarzy się właśnie dzisiaj. A może jutro albo pojutrze, albo w przyszłym roku. Albo nawet jak będziesz miał trzydziestkę na karku. Nie wiem, jak to będzie, jeśli chodzi o ciało. Ale jeśli wmówisz sobie, że nie masz talentu, to na pewno nigdy nie będziesz go miał.

Shōyō Hinata: Tak długo, aż piłka nie dotknie ziemi – nie przegraliśmy!

Yū Nishinoya: W porządku! Nie ma się czym martwić! Wy po prostu patrzcie przed siebie! Ja będę chronić wasze tyły!

Yū Nishinoya: Jeszcze raz zawołaj o wystawę! Asie!!!

Tōru Oikawa: Gdy „on” pojawia się na boisku, niski i niewykwalifikowany, nie mogę nic na to poradzić, ale jestem niespokojny. Mała bestia, której frustracja buduje się w trakcie rozgrzewki.

Hajime Iwaizumi: Teraz jesteśmy kwita. Niezależnie od sposobu, jakim go zdobędziemy, punkt jest punktem.

Tetsurō Kuroo: Jesteśmy krwią organizmu. Przepływamy płynnie i cyrkulujemy tlen, więc „mózg” funkcjonuje normalnie.

Keishin Ukai: Ponieważ ludzie nie mają skrzydeł, szukamy innego sposobu, aby się wznieść.

Kōtarō Bokuto: Nie pojmuję jedynie, dlaczego nazywasz to „tylko klubem”, ale najwidoczniej tak czujesz. Jeśli jednak doświadczysz kiedyś takiego momentu, będzie to chwila, w której oddasz siatkówce całe swoje serce.

Kōtarō Bokuto: Nie ma znaczenia, co przyniesie przyszłość albo czy wygramy następny mecz. Radość, jaką sprawia pokonanie przeciwnika, oraz świadomość, że dałeś z siebie 120%, jest bezcenna.

Daichi Sawamura: Nigdy nie wygramy, jeśli nie uwierzymy, że możemy.

Tōru Oikawa: Wierzę w was wszystkich!

Kōshi Sugawara: Teraz, kiedy stoję na boisku, przeciwnicy są ogromni, a zagrywki wymierzone prosto we mnie. Tak szczerze, to mnie to przeraża. Kiedyś dałbym się przygnieść temu uczuciu, ale teraz mam za plecami ciebie. Więc czuję się naprawdę pewnie.

Kōshi Sugawara: Punkty, które zdobywamy, gdy to ja jestem na boisku, i punkty, które zdobywamy, kiedy ty na nim stoisz... Wszystkie one należą do Karasuno.

Kōshi Sugawara: Każdy zawodnik czuje się tak samo dumny z faktu, że mógł wejść na boisko. Nieważne, czy jesteś geniuszem, czy tylko zwykłym graczem.

Tadashi Yamaguchi: Linia... Poza tą linią jest zupełnie inny świat.

Hajime Iwaizumi: Myślisz, że możesz walczyć sam?! Chyba sobie żartujesz, durniu! Jeśli będziesz tak dalej uważał, to walnę cię! Nie ma nikogo, kto mógłby pokonać Ushiwakę sam na sam! A na boisku jest przecież sześciu zawodników! Nawet jeśli tamci mają jakiegoś genialnego Ushiwakakę, to z szóstką silnych staniesz się przecież jeszcze silniejszy, idioto!

Tadashi Yamaguchi: Pokaż im, że ty też potrafisz walczyć!

Hajime Iwaizumi: Ktoś, kto nie potrafi zobaczyć przeciwnika stojącego tuż przed sobą, nie będzie w stanie pokonać przeciwnika znajdującego się jeszcze dalej!

Kōshi Sugawara: Nie gram w siatkówkę dla zaszczytów.

Tōru Oikawa: Zmiażdżę cię dzisiaj. Więc lepiej się przygotuj, Ushiwaka-chan.

Tōru Oikawa: Nasze wszystkie treningi, całe doświadczenie i strategie zostały zmiażdżone przez brutalną siłę. Cóż, chyba taka właśnie jest droga do zwycięstwa. Ten, kto pozwoli piłce spaść, przegrywa. I tyle.