Cytaty z tagiem „sztuka” (najlepsze)

Shūichi Moriya: Manga nie jest tak bezużyteczna jak myślisz. Manga jest formą sztuki pięknej! Jest inna od malarstwa – to forma ekspresji, która porusza i przemawia bezpośrednio do serc młodzieży!

Maru Mori: Wiesz, skąd wzięły się obrazy? Istnieje wiele teorii. Jedną jest modlitwa. Dlatego tworząc, modlę się, aby odbiorca moich dzieł poszedł w dobrą stronę.

Masako Saeki: Jeśli tworzenie daje ci radość, ekscytację i pasję, odbiorcy poczują to samo.

Maru Mori: Nie mam talentu. Po prostu więcej niż inni myślę o sztuce. Poza tym by tworzyć sztukę, trzeba poznać metody. Mówienie o talencie brzmi, jakbym w ogóle się nie przykładała.

Yatora Yaguchi: Zanim zacząłem rysować, myślałem, że tworzenie to magia dla wybranych.

Yatora Yaguchi: Dzięki sztuce mogę wyrazić to, czego nie wyrażę słowem. Gdy odkryłem w sobie tę pasję, dostrzegłem, jak interesujący jest nasz świat.

Yatora Yaguchi: Wydawało mi się to normalne, że nie da się zrozumieć sztuki, bo jest bardzo wyrafinowana i ma wysoki próg wejścia. Choć może to nie o to w niej chodzi. Moje myślenie zatrzymało się w fazie „nie rozumiem sztuki”... ale czuję, że właśnie ruszyło kroczek do przodu.

Yatora Yaguchi: Sztuka jest ciekawa, ponieważ nie da się jej opanować poprzez czytanie o niej. Tutaj logika ustępuje estetyce. I właśnie dlatego malowanie daje tyle frajdy! To jak zabawa.

Yatora Yaguchi: Obrazy w mojej głowie wyglądają zarąbiście! Ale każdym kolejnym pociągnięciem pędzla... coraz bardziej niszczę swoje dzieło.

Yatora Yaguchi: Choć dawałem z siebie wszystko zarówno w nauce, jak i oddając się rozrywkom, to nigdy nic mnie porządnie nie ruszyło. Ale malując, udało mi się przekazać emocje innym. Miałem wrażenie, że po raz pierwszy naprawdę się z kimś komunikowałem.

Yatora Yaguchi: To jeden z tych obrazów, które potrafią cię wciągnąć. Już kilkukrotnie doświadczyłem tego uczucia zacierania się granicy pomiędzy mną a danym dziełem. Ale... moje obrazy tego nie potrafią.

Maki Kuwana: Malowanie zużywa masę sił. Wśród dziewczyn zajmujących się sztuką wiele ma żołądki bez dna, nieprawdaż? Z drugiej strony sporo chłopaków je raczej mało. Ciekawe. Dlaczego tak jest?

Mayu Oba: Nauczanie jest trudne. Wychowuję trzech synów, ale w sztuce każdy ma inny cel. Trzeba samemu go odnaleźć i do niego dążyć. Mogę doradzać uczniom, ale nawet ja nie wiem, jak skończą. [...] To ekscytujące. Chętnie się dowiem, jak zmieni się ich życie przez kolejne 120 dni.

Masako Saeki: Gdy pozbędziesz się strachu przed popełnieniem błędu, wówczas techniki, które poznałeś, i zdobyta wiedza, oraz samo malowanie poprowadzą cię naprzód ku lepszemu.

Masako Saeki: Wielką sztukę tworzą ci, którzy są sobie wierni. Sztuka to język bez słów.

Yatora Yaguchi: Już nie wiem, czy mój obraz jest dobry, czy zły. Ale wreszcie... Mam wrażenie, że mógłbym się w nim zatracić.

Hermia: Patrząc na to, robi się cieplej na sercu, prawda? Jakby w jakiś sposób było wypełnione uczuciem miłości. Musiał o kimś myśleć, kiedy to tworzył.
Kaczka: Może właśnie o tobie, Hermio.

Mayu Oba: Dobrze jest analizować inne prace. Ale porównywanie bywa niebezpieczne. Celem nie jest zwycięstwo, a stworzenie własnego dzieła.

Mayu Oba: Metody i wiedza to potężna broń. Ale jeśli źle je wykorzystasz, twoim pracom zabraknie pazura. Masz mniejszy arsenał niż weterani, ale nie masz ograniczeń, nie zesztywniałeś. To zaleta nowych absolwentów. Próbuj i błądź, znów próbuj i znów błądź. Daj z siebie wszystko.

Yatora Yaguchi: Zawsze będę musiał dostosowywać się do jakichś wymagań, a wartość dzieła zmienia się zależnie od patrzącego.

Yatora Yaguchi: Sporo się bawiłem i uczyłem. Myślałem, że spędzam swoje życie całkiem efektywnie. Ale kiedy wciągnąłem się w sztukę, to choć wcześniej sądziłem, że nie da się z tego wyżyć, po raz pierwszy w życiu zacząłem z przyjemnością się do czegoś przykładać.

Maki Kuwana: Nawet jeżeli genialnie malujesz, robisz to od zawsze i kochasz to nad życie, to jeśli rywalizacja cię przytłacza, możesz zawsze zdecydować się na inną ścieżkę. Czasami strasznie trudno jest wybrać coś łatwiejszego, przy czym nie trzeba wypruwać sobie żył.

Mayu Oba: Dobre dzieło wygląda, jakby artysta malował tylko to, co widzi, ale tak naprawdę obrazy są dużo bardziej skalkulowane, niż się to wydaje na pierwszy rzut oka.

Masako Saeki: Opanowałeś techniki malarskie i stałeś się całkiem niezły, lecz to, czy obraz jest dobry, nie zależy tylko od rzemiosła.

Yatora Yaguchi: „Wystawa Picasso”? Dlaczego ludzie wciąż się nim zachwycają?

Yatora Yaguchi: Gorsze niż mieć najsłabszą pracę, to zrobić coś tak bezpiecznego, że aż niewyróżniającego się. I odwrotnie, coś okropnego, co rzuci się w oczy, na dłużej zostanie w pamięci...

Maikeru Arakawa: Śpiew, taniec, muzyka, akrobatyka... Musisz posiadać umiejętności w wielu dziedzinach. Rakugo nie jest sztuką na tyle prostą, że można ją opanować, ćwicząc samo mówienie.

Yatora Yaguchi: Nie mam wrodzonego talentu. Nie mam też oka do sztuki. Bez konkretnego celu zazwyczaj się gubię. Boję się wyrażać opinię. Chyba że ją przygotuję. Innym może imponować to, co osiągnąłem, ale dla mnie bardziej imponujące jest robienie tego samego bez wysiłku. Większość ludzi byłaby dużo lepsza, gdyby tak samo się starali.

Mayu Oba: Dzieło jest skończone dopiero wtedy, gdy mu się oddasz.

Maru Mori: To żaden talent. Myślę o obrazach więcej niż inni. To ciężka praca, nie talent. No, a poza tym, zanim zaczęłam, musiałam też poznać wiele technik malarskich. Gdy ludzie mówią, że mam talent do malowania, brzmi to tak, jakby obrazy malowały się same.

Seiji Yoshida: Ja już długo nie pożyję. Wkrótce umrę. Ale przed śmiercią chciałbym namalować jeszcze choć jeden obraz... Zanim umrę, chciałbym jeszcze raz rzucić się w wir pracy.

Kikuchi: Jak się artysta nie połajdaczy, nie narysuje nic dobrego.