Cytaty z tagiem „cierpienie, ból” (najlepsze)

Tony Tony Chopper: Ból jest tylko sygnałem ostrzegawczym dla ciała. To, że go nie odczuwasz, nie znaczy, że jesteś silniejszy.

Tsubaki Kasugano: Świat widzialny i niewidzialny. Źródłem cierpienia zawsze jest niewidzialny świat.

Lucy: Gdy jest ci źle, szukasz kogoś, kto jest w gorszym położeniu niż ty.

Nezumi: To opowieść o samozadowoleniu i hipokryzji ludzi, którzy nigdy nie zaznali prawdziwego cierpienia. Coś w twoich klimatach.

Ouji Kousaka: Nie masz pieprzonego prawa, żeby płakać!

Nagato: Ale ja, żyjąc w centrum nieskończonego wszechświata bólu, ze zwykłej osoby dorosłem do... boga!

Naruto Uzumaki: Ból bycia samemu... jest nie z tego świata, czyż nie?

Trzeci Hokage: Ludzie nie są w stanie uleczyć rannego serca. Tylko czas może do zrobić.

Ken Kaneki: Lepiej zostać zranionym, niż ranić innych. Dobrzy ludzie będą szczęśliwi na przekór wszystkiemu.

Monkey D. Luffy: Jak mogę być kapitanem, skoro nie mogę obronić własnych przyjaciół?

Tsukasa Amakawa: Zdradzę ci sekret każdej dobrej powieści. Na początku Kopciuszek i Śnieżka coś utraciły. Ale na ostatniej stronie żyją długo i szczęśliwie u boku swego księcia, prawda? Jeśli księżniczka ma wszystko od początku, historia nie jest w stanie się rozpocząć. Tylko ludzie, którzy coś utracili, są w stanie stać się głównymi postaciami.

Oboro: Dlaczego demon, który bił do niebios i upadł na ziemię, znowu błądzi w tym miejscu? Dlaczego demon, któremu niebiosa zabrały wszystko, po raz kolejny wyje do nieba? Ty... nie... wy wszyscy... powinniście wiedzieć... Nieważne, jak głośno będziecie się oburzać czy krzyczeć... wasze żałosne głosy nigdy nie dosięgną nieba.

Gaara: Cierpieniem, smutkiem, a nawet szczęściem można się podzielić z drugą osobą.

Lottie: Nie da się żyć, nie sprawiając nikomu cierpienia.

Tasuku Kurosaki: Dlaczego kazałeś mi być tak blisko niej? Na tym świecie.. Na tym świecie to jej boję się najbardziej. I to jej właśnie na tym świecie najbardziej pożądam.

Iruka Umino: Naruto, pewnie czujesz taki smutek... Cierpisz tak, jak ja cierpiałem... Wybacz mi... Gdybym bardziej się starał... Nie musiałbyś... Przeżywać tego co przeżywasz

Cifer Ulquiorra: Rozumiem, za grosz litości. To bardzo Pusto z twojej strony. Śmiało. Zostałem pokonany, dalsza egzystencja nie ma sensu. Zrób to.

Tetsurō Hoshino: Na Ziemi życie bez mechanicznego ciała jest beznadziejne. Mają je tylko bogacze i ludzie ze statusem społecznym. Są pewni, że nie będą żyli w nędzy. My jesteśmy wyrzucani z miasta i żyjemy jak jakieś robaki. Na Ziemi nie będąc cyborgiem, nie jesteś człowiekiem.

Kō Mabuchi: Gdy człowiek zaczyna się o kogoś troszczyć... przysparza mu to tylko problemów.

Mirajane Strauss: Bez względu na to, jak bardzo ktoś jest zraniony, ma za zadanie stawić czoła cierpieniu i iść dalej przed siebie.

Yuzuriha: Shinobi to realiści. Potrafią odróżnić cierpienie, które należy przetrwać, od takiego, które nie jest tego warte.

Ogami Rei: Możesz się dąsać bez przerwy. Mówić, że chcesz umrzeć, albo jak nienawidzisz cierpienia, którego doświadczasz, wciąż żyjąc... Ale dopóki żyjesz, będziesz chciała żyć dalej, bez względu na ból i cierpienie. Ale jeśli wciąż chcesz umrzeć, chodź do mnie... zabiję cię.

Himeno: Tak szczerze, to wszyscy nieco świrują...
[...]
Power: Myślałam o Nagrodzie Nobla. Jeśli ją dostanę, to ludzie padną mi do stóp! A wtedy wykorzystam to, by zostać premierem! Zrobię to, by widzieć cierpienie ludzi! Na początek podniosę podatek konsumpcyjny do 100%!
Denji: Ona tak zawsze.
Himeno: Aha... Spoko.

Shūkurō Tsukishima: Dlaczego umarłeś?! Dlaczego musiałeś zginąć?! Dlaczego?! Dlaczego, Ginjō?! Ginjō, pokazałeś mi, jak używać swoich zdolności. Nauczyłeś mnie walczyć. Ale dlaczego, Ginjō. Dlaczego?! Dlaczego nigdy nie nauczyłeś mnie, co zrobić, jeśli kiedyś umrzesz?!

Nefertari Vivi: Ja ruszyłam na małą przygodę. To była podróż w poszukiwaniu rozpaczy poprzez ciemne, ponure morza... Po opuszczeniu mojego rodzimego kraju, morze, które zobaczyłam było ogromne. Trudno było mi uwierzyć, jak dużo jest ogromnych wysp. Rośliny i zwierzęta, których nigdy nie widziałam... Zabytki, których nawet nie wyobrażałam sobie w snach. Muzyka fal, było cicho w tym czasie, zmywała moje błahe problemy. W innych czasach byli zawzięci, żeby śmiechem zniszczyć moje strachliwe uczucia. A w środku ciemnej burzy natknęłam się na mały statek. Statek, który zabrał mnie ze sobą i powiedział: „Czy nie widzisz tego światła na przedzie?”. Ten tajemniczy statek nigdy nie zgubił swojej drogi w ciemnościach, przeszedł przez potworne fale, jakby tańczył. Nigdy nie przeciwstawia się morzu, a jednak dziób statku zawsze skierowany jest naprzód. Nawet przez porywiste wiatry. A następnie wskazuje palcem punkt. „Spójrz! Światło jest tam!” Historię moją można nazwać mitem, ale ja wiem, że jest ona prawdziwa. I tak... Ja... nie mogę iść z wami! Ale chcę podziękować wam za wszystko, co zrobiliście do tej pory. Chciałabym pójść na inną przygodę, ale nie mogę...! Bo widzicie... Ja kocham mój kraj bardzo mocno! Dlatego nie mogę. Chociaż ja nadal będę trwać tu i teraz... jeśli ponownie się kiedyś spotkamy, któregoś dnia... możecie jeszcze raz nazwać mnie waszym przyjacielem?

Yoshino Takigawa: Co by się zmieniło, gdybym pragnął zemsty, był pożerany przez nienawiść albo oszalał z wściekłości?

Orihime Inoue: Nie umieraj! Proszę... Nie musisz wygrywać. Nie musisz dawać z siebie wszystkiego. Ja... po prostu nie chcę, żebyś jeszcze bardziej cierpiał!

Beerus: Nie chciałeś oddać puddingu, to teraz będziesz cierpiał.

Godo: Nienawiść to jedno z miejsc, w których szukają schronienia ludzie, którzy nie mogą znieść ciężaru smutku. Zemsta to jak ostrzenie zardzewiałego od krwi ostrza przez zanurzanie go we krwi. By naprawić ostrze twego serca przeżartego smutkiem, nurzasz je we krwi. Ale im więcej je ostrzysz, tym bardziej rdzewieje. A im bardziej rdzewieje, tym więcej je ostrzysz. Na koniec zostanie ci tylko garść prochu. To naturalne, że tak się zachowujesz, ale w twoim sercu jest wielka rana. W twym sercu otwarła się przepaść zwana „strachem”.

Ogami Rei: Dlaczego płaczesz, Sakurakouji?
Sakurakouji Sakura: Ja... Płaczę za ciebie, ponieważ ty nie wiesz jak...

Eto Yoshimura: Przepraszam, jeśli cię to zabolało, ale nie ma sensu zakłamywać rzeczywistości słowami otuchy.

Sanzō Genjo: Nie zamierzam zginąć dla nikogo, ponieważ znam ból tego, który musi żyć dalej... Będę żyć dla siebie i dla siebie zginę. Tak chcę.

Tahara: Powiedzieli, żeby zadać mu tyle bólu, ile się da.
Kondō: W takim razie zacznę od zębów.

Issei: Boli. Nawet bardzo. Tak bardzo, że mógłbym stracić przytomność. Ale to wszystko nie ma teraz znaczenia, bo jestem naprawdę wkurzony.

Kotomine Kirei: To nie jest odpowiedni moment na dygresję, ale urodziłem się z pewną skazą. Szczęście przynosiło mi tylko cierpienie. Natomiast rozpacz była radością samą w sobie. Dobrze rozumiałem, że była to zła cecha dla istoty ludzkiej. Doprawdy paskudna skaza. Byłem potworem z ludzką świadomością. Nie szczędziłem wysiłków, by naprawić ten błąd matki natury. Moją ostatnią próbą była miłość do pewnej kobiety. Ściślej mówiąc, pomyślałem, że pokochanie jej i posiadanie z nią dziecka będzie dobre. Ostatecznie jednak... nie wiedziałem, jak mam cię pokochać.

Żelazna Dziewica Jeanne: Świat spowija obecnie przeraźliwy mrok. Nie ma już moralności. Panuje podłość. Ludzie popełniają grzechy i krzywdzą się nawzajem. Chcę to zmienić. Nie chcę już bólu ani grzechu. Dlatego przyrzekłam naszemu Bogu, że sama wszystko zniosę na własnym ciele. Jeśli da mi moc ratowania świata, stanę się Żelazną Dziewicą i podźwignę brzemię zbrodni i cierpienia ludzi. By świat poznał pokój!

Mephisto Pheles: Doświadczysz cierpienia i radości tego świata w upływie czasu zwanym wiecznością.

Izumi Curtis: Nie mogę odtworzyć życia Chico, ale możesz stworzyć dla niej grób, prawda? Jeśli żyjesz, kiedyś twoje życie dobiegnie końca. Ciało powróci do ziemi. Wyrośnie na niej trawa i kwiaty. Dusza użyźni serca i będzie istnieć w sercach innych. Wszystko na tym świecie płynie i krąży. Ludzkie życia też.

Oz Vessalius: Jedyne, co mogę, to nie sprawiać nikomu problemów. Wystarczy, że ja będę cierpiał. Pogodzę się ze wszystkim, z bólem i z cierpieniem. Dzięki takim myślom nawet jeśli wszyscy mnie opuszczą, dam radę. Jeśli zginę, nikt nie będzie za mną płakał. Nie jestem w stanie zrobić niczego dla innych.

Nana Komatsu: Dlaczego to zepsuło mi humor? Gdy się dowiedziałam, co łączyło Nanę z Renem, byłam podekscytowana. Ale związek Yasu z Reirą był dla mnie szokiem. Mimo że od tamtego czasu upłynęło już wiele wody, spotykał się ze zdolną ślicznotką. Przy niej jestem zerem. Żyję w zupełnie innym świecie. Raptem Yasu stał się dla mnie taki odległy. Niestety wszyscy, którzy się tu znajdują, żyją w innym świecie. Zadają się ze mną tylko dlatego, że jestem współlokatorką Nany.