Cytaty z tagiem „śmierć” (najlepsze)

Frizer: Nie jesteśmy dziś zbyt rozmowni, co? Trzeba będzie zabić.

Guts: Każda ambicja ma swoją cenę. Jeśli pragniesz czyjejś śmierci, musisz być gotów podzielić jego los... A ceną zbyt wielkiej ambicji jest zatracenie.

Itachi Uchiha: Nie wiemy, jakimi ludźmi tak naprawdę jesteśmy, aż do momentu przed naszą śmiercią.

Kenshin Himura: Gdzie w umieraniu kryje się szczęście?

Gintoki Sakata: Życie bez ochrony czegoś, co ochronione być powinno, jest jak śmierć. Śmierć woli serca, śmierć duszy.

Hitagi Senjōgahara: Jeśli miałabym kogoś zabić, to ciebie. Będziesz moją pierwszą ofiarą. Nie wybiorę nikogo innego, obiecuję. Czy to nie jest miłe? Spróbuj zrozumieć. Jeśli to ja cię zabiję, będę najbliższą ci osobą na łożu śmierci. Czyż to nie romantyczne?

Mamiya Shinjirō: Rzecz, której najbardziej nie chciałby zobaczyć balsamista, to zwłoki ukochanej osoby.

Kenshin Himura: Zmarli nie pragną zemsty, ale szczęścia tych, którzy nadal żyją.

Monkey D. Luffy: Śmiercią nie da się spłacić długu wdzięczności! Naprawdę myślisz, że to po to uratował ci życie!? Że po to się poświęcił, żebyś teraz dał się zabić!?

Gintoki Sakata: Jeśli masz czas na fantazje o swojej pięknej śmierci, czemu nie przeżyjesz swojego życia pięknie do samego końca?

Mei Misaki: Śmierć to nic przyjemnego. Pośrodku nieskończonej ciemności znajdujesz się sam jak palec.

Jiruga Nnoitra: Zanim upadnę na ziemię po śmiertelnym ciosie, będę już martwy. Właśnie takiej śmierci pragnę.

Sanzō Genjo: Nic się nie zmieni, jak umrzesz. Ale coś można zmienić, dopóki się żyje.

Ichigo Kurosaki: Wiesz, dlaczego starsi bracia rodzą się jako pierwsi? Po to, żeby chronić tych, którzy urodzą się po nich! I nic, nawet śmierć, nie usprawiedliwi brata, który grozi swojej młodszej siostrze śmiercią!

Kenpachi Zaraki: Liczy się dobra zabawa, no nie? Czy ty mnie zabijesz, czy ja ciebie, grunt, że nie będziemy się nudzić!

Narrator: Białobrody nie żyje. Nawet po śmierci jego ciało nie upadło. Jego masywna postać, zdejmująca przeciwników mimo pokrywających ją ran, była prawdziwie potworna. Pełna liczba ran zadanych mieczem w trakcie walki to 267, postrzelono go 562 razy, uderzyło w niego 46 kul armatnich. Ale pomimo tego na dumnej posturze tego legendarnego człowieka, ani, dokładnie rzecz biorąc, na jego pirackim życiu... nie ma rany tchórzostwa!

Fisher Tiger: Nie chcę przeżyć przez taką krew! Ta krew jest brudna! W tej krwi płynie nienawiść do ryboludzi! Nie chcę mieć nic wspólnego ani z tą krwią, ani z ludźmi! Nie poddam się ludziom! Nie chciałem wam tego mówić, ale w czasie mojej ostatniej podróży... przez cały ten czas nie byłem na wyprawie, byłem w niewoli! Spędziłem lata na Mariejois. Byłem niewolnikiem! To, co tam zobaczyłem, to szaleństwo ludzi. Ledwo uszedłem z życiem... Ale nie mogłem zostawić pozostałych niewolników. Słuchajcie uważnie... Zawsze żyłem według własnych przekonań i przez to utrudniałem wszystko ambicjom Otohime! Ale ona ma rację! Powinniśmy żyć razem w pokoju! Jednak jedynymi, którzy zdają sobie z tego sprawę, są ludzie tacy jak Koala, którzy o niczym nie wiedzą! Więc proszę, nic nie mówcie o tym na wyspie! Ani o tragedii, która nas spotkała, ani o naszej złości na ludzi. Ten świat jest pełen ludzi o dobrych sercach! Wiem to! Ale to zagrożony gatunek! Niedługo na tym świecie pozostanie jedynie nienawiść! To niedorzeczne, czyż nie?! Mój rozum to wie, ale demon zawładnął moim sercem! Moje ciało... odrzuciłoby tę krew! Próbowałem, ale mimo wszystko... nigdy nie będę w stanie pokochać człowieka!

Lottie: Nie da się żyć, nie sprawiając nikomu cierpienia.

Jiraiya: Nieważne, jak shinobi żyje, ale jak umiera. Nie mówi się o czynach, których dokonał za życia, lecz o tych, które wykonał tuż przed śmiercią.

Allen Walker: Moja prawa ręka będzie dla ludzi, zaś moja lewa będzie dla akum.

Son Gokū: Kuririn... to umieranie to niezbyt przyjemna... rzecz... nie?

Heinrich Lunge: Śledztwo... sprawiedliwość.... nie obchodzi mnie ani jedno, ani drugie. Kobieta została zabita. Interesuje mnie tylko morderca.

Johan Liebert: Ludzie są równi jedynie wobec śmierci.

Alucard: Tylko ludzi bawi patrzenie, jak ginie jeden z ich gatunku.

Keisei Tagami: Kapłani nie przychodzą na pogrzeb dla zmarłych, lecz dla ludzi pogrążonych w smutku.

Rinne Higaki: Yasuri, ludzie umierają, kiedy się ich zabije.

Jasugun: Już niedługo, niedługo... umrę? Nie czuję bólu, ale gdzieś tam w głębi gardła czuję coś dziwnego... Ten smak... to smak śmierci. Widzowie chcą zobaczyć moją śmierć... zwykłą śmierć zwykłego śmiertelnika... Ktoś powiedział, że bohaterowie muszą ginąć... Ale ja... jestem championem!

Sajin Komamura: Aizen twierdzi, że brakuje ci nienawiści, a twój miecz nie jest w stanie go dosięgnąć. My wiemy co innego. Nawet pozbawiony tego parszywego uczucia wyszedłeś zwycięsko z wielu walk. Ochroniłeś również niezliczoną liczbę osób. Pragnienie, by chronić innych, jest samo w sobie wystarczającym powodem do walki. Dzięki niemu zdołasz dosięgnąć Aizena. I nie mówię tu o twoim mieczu, lecz o twojej duszy.

Suì-Fēng: Pamiętaj, że nie jesteśmy gotowi, by tutaj umrzeć. Walczymy o przetrwanie. Ratowanie świata jest jedynie efektem ubocznym naszych działań. Musimy przeżyć to starcie, by móc chronić innych przed Aizenem. Nie zostawaj w tyle, Ichigo Kurosaki.

Cifer Ulquiorra: Rozumiem, za grosz litości. To bardzo Pusto z twojej strony. Śmiało. Zostałem pokonany, dalsza egzystencja nie ma sensu. Zrób to.

Kirito: Nawet nie znam prawdziwych imion tej dwójki, nie, trójki osób, które wtedy zabiłem. Po prostu zamknąłem oczy, zakryłem uszy i próbowałem o wszystkim zapomnieć.

Riza Hawkeye: Powody zawsze są proste. Żyjemy w prostym świecie, nie sądzisz? Pociągasz za spust i człowiek umiera.

Usagi Tsukino: Nie wolno skazywać na śmierć niewinnej dziewczyny, nawet jeśli to miałoby ocalić świat.

Akame: Pewność siebie z reguły prowadzi do śmierci.

Karma Akabane: On jest martwy, mimo że ciągle żyje... W tej chwili zrozumiałem. Gdybym stracił w nim całą nadzieję... dla mnie to to samo, jakby był martwy.

Konan: Czy wiesz, czemu ja i Nagato cię zdradziliśmy? Ponieważ jesteś ciemnością, światem, w którym kwiaty mogą uschnąć i umrzeć!

Kurama: Wcześniej wszczepiłem ci nasiono Shimaneki. Jego korzenie rozprzestrzeniają się po twoim ciele.
Roto: To było wtedy! Rzucił we mnie kamyczkiem, żeby odwrócić moją uwagę!
Kurama: Wystarczy, że powiem słowo, a nasiono nagle zacznie się rozrastać i przeszyje twoje ciało. Cieszę się, że jesteś złoczyńcą, bo mogłem to zrobić bez wahania.
Roto: Czekaj! Przecież obaj jesteśmy yokai! Ja tylko żartowałem! Myliłem się! Przepraszam, oszczędź mnie!
Kurama: Giń! Cóż za ironia. Na krwi złoczyńcy wyrosły takie piękne kwiaty.

Johan Liebert: Urodzić się to nic niezwykłego... Głównym celem wszechświata jest śmierć. Oczy wszechświata nie zwracają uwagi na pojedyncze życia na Ziemi, nasze życia nic dla nich nie znaczą. Śmierć jest normalną rzeczą. A ty po co żyjesz? Dlatego, że ktoś cię chciał? Kto cię potrzebuje? Jaki jest powód, byś dalej żył?

Robot: Gdy zauważyłem u siebie pierwsze symptomy, zrozumiałem wartość życia. Bo żeby umrzeć, wpierw trzeba żyć. Poprzez śmierć roboty wreszcie zrównały się z ludźmi. Tak jak oni powinniśmy zaakceptować własne unicestwienie.

Ogami Rei: Możesz się dąsać bez przerwy. Mówić, że chcesz umrzeć, albo jak nienawidzisz cierpienia, którego doświadczasz, wciąż żyjąc... Ale dopóki żyjesz, będziesz chciała żyć dalej, bez względu na ból i cierpienie. Ale jeśli wciąż chcesz umrzeć, chodź do mnie... zabiję cię.