Cytaty z tagiem „marzenia” (najlepsze)

Czarnobrody: Ludzie nigdy nie przestają marzyć!

Shanks: Masz! Pożyczam ci mój ulubiony kapelusz! Jest dla mnie bardzo ważny. Więc pamiętaj, jak już zostaniesz wielkim piratem, masz mnie odnaleźć i go oddać!

Kaya: Mam ogłoszenie! Dzięki wam ja też wybrałam marzenie. Zostanę pisarką.
Takagi: Pisarką?!
Mashiro: Pisarką?!
Kaya: Miho jest seiyū, wy jesteście mangakami. Stwierdziłam, że chcę być na równi z wami, to wybrałam pisarstwo.
Takagi: Ach, ta kobieca logika...
Mashiro: Ach, ta kobieca logika...

Akito Takagi: Tak. Jesteśmy głupimi marzycielami.

Rika Furude: Moje życzenia są piękne jak marzenia, lecz moje marzenia są nie do spełnienia.

Taiga Aisaka: Nigdy nie zdobędziesz tego, czego najbardziej pragniesz.

Azuki Miho: Macie marzenie i ciężko pracujecie nad jego spełnieniem, to dobra decyzja.

Mężczyzna od klucza: Chcę malować w tym śniegu... i kończyć malować, kiedy będzie tak zimno, że aż będzie bolało. W śnieżnobiałym krajobrazie czujesz się niczym w jakimś dziwnym odległym świecie. Chciałbym się tam znaleźć.

Griffith: Prawdziwy przyjaciel nie pomaga na ślepo w ziszczeniu się snów innych. Prawdziwy przyjaciel znajdzie swój własny powód, by żyć. A jeśli ktoś zagrozi jego marzeniom, będzie z nim walczył. Przyjaciel w moim mniemaniu to ktoś, kto jest na równi ze mną.

Dr. Hiluluk: Jak myślisz, kiedy ludzie umierają? Kiedy ich serce zostaje przeszyte przez kulę? Nie. Kiedy atakuje ich nieuleczalna choroba? Nie. Kiedy piją zupę z trującego grzyba? Nie! Ludzie umierają, kiedy się o nich zapomina. Nawet po tym, jak umrę, me marzenie się spełni.

Corkus: Marzenie, którego nie można osiągnąć, to głupota warta mniej niż kupa końskiego łajna!

Są rzeczy, których nie da się powstrzymać. Przekazywana z pokolenia na pokolenie silna wola, marzenia oraz nieunikniony bieg czasu. Dopóki ludzie ze wszystkich sił pragną wolności, żadna siła nie zdoła powstrzymać tych zjawisk. Król Piratów, Gold Roger.

Nana Komatsu: Dlaczego pomiędzy marzeniem a szczęściem jest taka wielka przepaść?

Ami Mizuno: Marzenia dają człowiekowi siłę do pracy, nauki, do życia.

Tsukasa Amakawa: Zdradzę ci sekret każdej dobrej powieści. Na początku Kopciuszek i Śnieżka coś utraciły. Ale na ostatniej stronie żyją długo i szczęśliwie u boku swego księcia, prawda? Jeśli księżniczka ma wszystko od początku, historia nie jest w stanie się rozpocząć. Tylko ludzie, którzy coś utracili, są w stanie stać się głównymi postaciami.

Shinji: Czym jest sen?
Rei: Sen? Tak, sen...
Shinji: Nie rozumiem... Nie rozumiem czym jest rzeczywistość...
Rei: Trudno określić różnicę pomiędzy rzeczywistością innych a twoją prawdą.
Shinji: Nie wiem, gdzie mogę odnaleźć szczęście.
Rei: Szczęście odnajdujesz wewnątrz swoich snów.
Shinji: Więc to nie jest rzeczywistość? To tylko pusty świat?
Rei: Tak, to jest sen.
Shinji: Dlatego mnie tu nie ma.
Rei: Odtworzyłeś swój własny świat, który opiera się na rzeczywistości.
Shinji: Czy to jest złe?
Rei: Użyłeś fantazji, by uciec od prawdy.
Shinji: Nie mógłbym śnić sam?
Rei: To nie byłby sen. Tylko zamiennik rzeczywistości.
Shinji: W takim razie... gdzie jest mój sen?
Rei: To kontynuacja rzeczywistości.
Shinji: A moja... gdzie jest moja rzeczywistość?
Rei: Jest na końcu twego snu.

Miki: „Nie potrafię tego” lub „nie jestem w tym dobra”... lubisz siebie, mówiąc takie rzeczy? Jeśli będziesz tak postępować, twoje prawdziwe zdolności mogą naprawdę zniknąć.

Nunnally Lamperouge: To niesprawiedliwe... Byłeś wszystkim, czego potrzebowałam... Przyszłość bez ciebie to...

Shion: Marzeniom najczęściej towarzyszy niepokój i niepewność.

Biały Zetsu: Cóż mam powiedzieć, po prostu chcę pozbyć się wszystkich złych rzeczy na świecie i udać się do świata marzeń, pełnego dobrych rzeczy. We śnie możesz wszystko... nawet ożywić zmarłych.

Toriko: Marzę, by stworzyć swoje Menu Życia. Zaczynając od przystawki, następnie zupa, dania rybne i mięsne, danie główne, sałatka, a na samym końcu deserek i picie.

Nana Ōsaki: Nasze marzenia w końcu miały się spełnić. Jednak marzenia, za którymi gonimy i rzeczywistość, która podąża za nami są jak linie równoległe – nigdy się nie spotkają.

Nehellenia: Ludzie przestali marzyć. Już od dawna tego nie potrafią. Żyją dniem dzisiejszym.

Czasem może wydawać się, że marzenia to pogoń za wiatrem. Lecz warto dla nich walczyć nawet do ostatniego tchu.

Griffith: Prawdziwy mężczyzna przed zdobyciem tych dwóch skarbów odnajduje w życiu jeszcze coś... Coś o wyjątkowej wadze. Coś, do czego dąży nie dla kogoś innego, a dla samego siebie... To coś to marzenia.

Kazuhiko Torishima: Nie ma co marzyć „byłoby fajnie, gdyby się udało”. Po prostu dajcie z siebie wszystko, żeby to osiągnąć. Jak to ktoś powiedział w jakimś filmie.

Narrator: Ludzie mówili, że kiedy oceany świata wyschną, koniec ludzkości będzie bliski. Narzekali na swój los i zamykali oczy, patrząc na nieskończoną niebiańską otchłań. Ich małe zęby zaciskały się, wierząc w nową przyszłość dla ludzkości... i wyruszali w nowy, bezkresny ocean – kosmos. Inni wskazywali ich palcami i śmiali się, nazywając ludźmi goniącymi za pustymi marzeniami. To historia takich czasów.

Nefertari Vivi: Ja ruszyłam na małą przygodę. To była podróż w poszukiwaniu rozpaczy poprzez ciemne, ponure morza... Po opuszczeniu mojego rodzimego kraju, morze, które zobaczyłam było ogromne. Trudno było mi uwierzyć, jak dużo jest ogromnych wysp. Rośliny i zwierzęta, których nigdy nie widziałam... Zabytki, których nawet nie wyobrażałam sobie w snach. Muzyka fal, było cicho w tym czasie, zmywała moje błahe problemy. W innych czasach byli zawzięci, żeby śmiechem zniszczyć moje strachliwe uczucia. A w środku ciemnej burzy natknęłam się na mały statek. Statek, który zabrał mnie ze sobą i powiedział: „Czy nie widzisz tego światła na przedzie?”. Ten tajemniczy statek nigdy nie zgubił swojej drogi w ciemnościach, przeszedł przez potworne fale, jakby tańczył. Nigdy nie przeciwstawia się morzu, a jednak dziób statku zawsze skierowany jest naprzód. Nawet przez porywiste wiatry. A następnie wskazuje palcem punkt. „Spójrz! Światło jest tam!” Historię moją można nazwać mitem, ale ja wiem, że jest ona prawdziwa. I tak... Ja... nie mogę iść z wami! Ale chcę podziękować wam za wszystko, co zrobiliście do tej pory. Chciałabym pójść na inną przygodę, ale nie mogę...! Bo widzicie... Ja kocham mój kraj bardzo mocno! Dlatego nie mogę. Chociaż ja nadal będę trwać tu i teraz... jeśli ponownie się kiedyś spotkamy, któregoś dnia... możecie jeszcze raz nazwać mnie waszym przyjacielem?

Kokoro: Nieważne, czy zginą, czy nie, starają się osiągnąć coś, czego nikt nie był w stanie zrobić przez setki lat, co z pewnością zadziwi każdego na świecie.

Sanji: Mężczyzna musi podglądać kobiety... Znaczy się, musi mieć marzenia!

Mamoru Chiba: Marzenie jest ostatnią pociechą w najgorszych chwilach. Zakwita jak kwiat. Daje nadzieję i siłę do walki.

Monkey D. Luffy: To moje marzenie i jestem gotów oddać życie, by je spełnić.

Jellal Fernandes: To moja kara za bycie słabym. Moje serce po prostu nie mogło znieść tej gigantycznej szczeliny między marzeniami a rzeczywistością.

Naguri: Gdy gonisz za marzeniami, to twój wiek przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.

Nana Komatsu: Jeśli będę spragniona, mogę kupić kawę za 120 jenów. Jednakże wolałabym ją wypić w przytulnej kafejce. Chciałabym mieć ładne mieszkanie, chodzić w modnych ciuchach, chodzić do kina na najnowsze hity, mieć najnowszy model komórki, zrobić prawo jazdy, wyjeżdżać za granicę. Ale najpierw muszę mieć pracę. Trzeba się w końcu postarać. Jeśli będę myśleć o marzeniach, praca sprawi mi większą frajdę. Czy to wystarczy? Chciałabym tak wiele, ale nie mam nawet siły, by się podnieść. Błagam tylko o jeden mały cud.

Nana Komatsu: Mój następny obiekt westchnień może być chłopakiem o ostrej powierzchowności. Takim, który nie będzie spełniał wszystkich moich zachcianek. A zarazem takim, który w dzień po kłótni przyniesie mi kwiaty i wyzna miłość. Takiego chłopaka szukam.

Nana Komatsu: Odchodzę od tematu, ale spróbujcie mnie zrozumieć. Od dziecka marzyłam, aby zostać przecudną panną młodą. To jedyne, czego tak naprawdę pragnęłam.

Peyote Díaz: Podążanie za pustym marzeniem z godną pożałowania siłą w kierunku własnej śmierci... Jeśli o to chodzi w męskości, to moim zdaniem to głupota.

Zoro: Dam ci jedną głowę. Ale nie jego... Proszę! W zamian za jego życie weź moje! Błagam! Może nie jestem jeszcze taki sławny, ale to ja zostanę najlepszym szermierzem na świecie! Powinno wystarczyć, prawda?
Kuma: A co z twoim marzeniem? Czyż nie uda ci się go wypełnić? Śmierć wszystko przekreśli.
Zoro: Nie mam wyboru. To jedyna szansa, by uratować załogę. Jeśli nie umiem uratować kapitana, to gówno ze mnie, nie szermierz. Luffy to człowiek, który zostanie Królem Piratów!

Ryou Saeba: Jestem gotów okryć się najgorszą hańbą, byleby spełnić swoje marzenie i zaliczyć kobiety z całego świata! Oto droga prawdziwego mężczyzny!