Cytaty z tagiem „świat” (najlepsze)

Hakaze Kusaribe: Kiedy robisz coś nie dla świata, ale dla osoby, którą kochasz, to łatwiej jest zdecydować, co należy zrobić.

Shinji: Czym jest sen?
Rei: Sen? Tak, sen...
Shinji: Nie rozumiem... Nie rozumiem czym jest rzeczywistość...
Rei: Trudno określić różnicę pomiędzy rzeczywistością innych a twoją prawdą.
Shinji: Nie wiem, gdzie mogę odnaleźć szczęście.
Rei: Szczęście odnajdujesz wewnątrz swoich snów.
Shinji: Więc to nie jest rzeczywistość? To tylko pusty świat?
Rei: Tak, to jest sen.
Shinji: Dlatego mnie tu nie ma.
Rei: Odtworzyłeś swój własny świat, który opiera się na rzeczywistości.
Shinji: Czy to jest złe?
Rei: Użyłeś fantazji, by uciec od prawdy.
Shinji: Nie mógłbym śnić sam?
Rei: To nie byłby sen. Tylko zamiennik rzeczywistości.
Shinji: W takim razie... gdzie jest mój sen?
Rei: To kontynuacja rzeczywistości.
Shinji: A moja... gdzie jest moja rzeczywistość?
Rei: Jest na końcu twego snu.

Lelouch: Tamtego dnia niepokój zamieszkał w moim sercu. Moje fałszywe życie było nie na miejscu. Mój czas się przesunął. Jak ludzkie zwierzę, któremu przeszczepiono wspomnienia. Ale na szczęście prawda nie przestała mnie szukać... Dokładnie! To nie ja się myliłem! Tylko świat!
Lelouch: Świat ulegnie zmianie. Dokonam tego.
Urabe: Czekaliśmy na ciebie, Zero. Czekamy na rozkazy.
Lelouch: A więc dobrze. Jako żem Zero! Człowiek, który zniszczy i zbuduje na nowo świat!

Ryūnosuke Tomii: Michael Ende porównał kiedyś ludzi do komórek nowotworowych, ale mi bliżej do tego, że jesteśmy organizmami rozrodczymi. Jednak istnieje możliwość, że wszyscy będziemy sprawcami zagłady naszego świata.

Kōzō Fuyutsuki: Zniszczenie świata nie jest trudne. Ale odbudowanie go to inna sprawa.

Mahiro Fuwa: Nie wiemy, czy ten świat jest prawdziwy, czy też nie. Może ten, który właśnie się skończył, był zwykłą iluzją. Magia zniknie. Sen się skończył.

Suì-Fēng: Pamiętaj, że nie jesteśmy gotowi, by tutaj umrzeć. Walczymy o przetrwanie. Ratowanie świata jest jedynie efektem ubocznym naszych działań. Musimy przeżyć to starcie, by móc chronić innych przed Aizenem. Nie zostawaj w tyle, Ichigo Kurosaki.

Usagi Tsukino: Nie wolno skazywać na śmierć niewinnej dziewczyny, nawet jeśli to miałoby ocalić świat.

Nyanta: Skarb zdobyty bez wysiłku nie zasługuje na miano skarbu.

Beerus: Przed stworzeniem zawsze jest zniszczenie.

Hachiman Hikigaya: Mówi się, że jeśli zmienisz siebie, możesz zmienić świat. Głupie pieprzenie. Gdy ludzie oceniają kogoś, tworzy się ich wizerunek, którego ciężko jest się pozbyć. Samotnik pozostanie samotnikiem. Jeżeli będziesz w czymś dobry i spróbujesz się wybić, użyją tego, żeby znów wdeptać cię w ziemię. To przegniłe zasady królestwa dzieci. Pytanie: Świata nie zmienisz, za to siebie tak. W takim razie jak się zmienisz? Odpowiedź: Staniesz się bogiem nowego świata.

Vegeta: Chcecie znać moje zdanie? Za chwilę będziecie mieć koniec świata.

Asuna: Jaka jest różnica między prawdziwym a wirtualnym światem?
Kirito: Jedynie ilość informacji.

Nefertari Vivi: Ja ruszyłam na małą przygodę. To była podróż w poszukiwaniu rozpaczy poprzez ciemne, ponure morza... Po opuszczeniu mojego rodzimego kraju, morze, które zobaczyłam było ogromne. Trudno było mi uwierzyć, jak dużo jest ogromnych wysp. Rośliny i zwierzęta, których nigdy nie widziałam... Zabytki, których nawet nie wyobrażałam sobie w snach. Muzyka fal, było cicho w tym czasie, zmywała moje błahe problemy. W innych czasach byli zawzięci, żeby śmiechem zniszczyć moje strachliwe uczucia. A w środku ciemnej burzy natknęłam się na mały statek. Statek, który zabrał mnie ze sobą i powiedział: „Czy nie widzisz tego światła na przedzie?”. Ten tajemniczy statek nigdy nie zgubił swojej drogi w ciemnościach, przeszedł przez potworne fale, jakby tańczył. Nigdy nie przeciwstawia się morzu, a jednak dziób statku zawsze skierowany jest naprzód. Nawet przez porywiste wiatry. A następnie wskazuje palcem punkt. „Spójrz! Światło jest tam!” Historię moją można nazwać mitem, ale ja wiem, że jest ona prawdziwa. I tak... Ja... nie mogę iść z wami! Ale chcę podziękować wam za wszystko, co zrobiliście do tej pory. Chciałabym pójść na inną przygodę, ale nie mogę...! Bo widzicie... Ja kocham mój kraj bardzo mocno! Dlatego nie mogę. Chociaż ja nadal będę trwać tu i teraz... jeśli ponownie się kiedyś spotkamy, któregoś dnia... możecie jeszcze raz nazwać mnie waszym przyjacielem?

Kokoro: Nieważne, czy zginą, czy nie, starają się osiągnąć coś, czego nikt nie był w stanie zrobić przez setki lat, co z pewnością zadziwi każdego na świecie.

Itachi Uchiha: Każdy żyje, wierząc w to, co wie, oraz w to, czego doznaje. Sumę tych doświadczeń zwie rzeczywistością. Lecz wiedza i poznawanie to pojęcia ulotne. Mogą okazać się niczym więcej jak tylko ułudą. Może każdy żyje w takim świecie, jaki sobie wykreował. Nie zastanawiałeś się nad tym?

Lelouch Lamperouge: Tak... Zniszczyłem świat... i stworzyłem go od nowa...

Kasandra Al Hassan: Przypomnij mi, proszę, bo nie pamiętam. Czy świat kochał nas kiedyś i akceptował? No, powiedz mi, Stanislavie Barkov?! A przecież dawaliśmy mu to, co w nas najlepsze. Nasz zapał, nasz talent, wszystko dla świata. A co dla nas? Więc teraz zagramy wbrew regułom. Zmusimy świat, żeby nas pokochał.

Tata Kotomi: Ten świat jest złożony z tysięcy harf, których nie sposób dojrzeć oczyma. Nasz świat jest wypełniony takimi harfami, a każda z nich wydaje inny dźwięk. Wszystkie te dźwięki współgrają ze sobą, tworząc niepowtarzalną melodię.

Makima: Śmierć, wojna czy głód. Jeżeli te rzeczy znikną, na świecie przybędzie szczęśliwych istot.

Rin Kurino: Muszę wyruszyć na misję, by z*** wszystkie lolicony, które opanowują świat.

Żelazna Dziewica Jeanne: Świat spowija obecnie przeraźliwy mrok. Nie ma już moralności. Panuje podłość. Ludzie popełniają grzechy i krzywdzą się nawzajem. Chcę to zmienić. Nie chcę już bólu ani grzechu. Dlatego przyrzekłam naszemu Bogu, że sama wszystko zniosę na własnym ciele. Jeśli da mi moc ratowania świata, stanę się Żelazną Dziewicą i podźwignę brzemię zbrodni i cierpienia ludzi. By świat poznał pokój!

ADA: Światu grozi niebezpieczeństwo. Natychmiast się zaloguj.

Mavis Vermilion: Książki nie wystarczą, by doświadczać świata! Trzeba go zobaczyć, dotknąć i poczuć!

Czy gdy zginą wszyscy źli ludzie, na świecie zapanuje pokój?

Robot: To świat, który się skończył? Nie ma tu narodzin i śmierci, nawet czas tu nie istnieje. Jeśli miałbym wybrać miejsce, w którym mógłbym się narodzić, z pewnością nie wybrałbym tego świata. W tym świecie, którego czas dobiegł końca, jest samotna dziewczynka. Dziewczynka, która żyje w tym pustym, cichym świecie. Ja, z jakiegoś powodu, zaczynam się o nią martwić.

Kurona Yasuhisa: Zostawiłyśmy ludzkość za sobą. Nie interesuje nas jej pokręcony świat.

Nana Komatsu: Działo się to z początkiem lata. Miałam wtedy 20 lat. Czułam, że jedynym sposobem na wypełnienie pustki w moim sercu było zakochać się od nowa. W tamtym czasie wciągnęłam się do świata Nany, świata sławy i blasku. Nie każdy by sobie na to pozwolił. Lecz ja również chciałam upajać się tym światłem.

To nie ja się mylę, to ten świat jest pomylony.

Shinoa Hiiragi: W tym potwornym, zdewastowanym świecie każdy stracił kogoś bliskiego.

Katsuragi Keima: Świat nie decyduje o tym, czy moje życie będzie nudne, zabawne, czy zwyczajne. To jest decyzja, którą sam muszę podjąć.

Nana Ōsaki: Chyba nigdy tego nie spostrzegłaś, ale każdy twój krok niósł siłę tajfunu, który mieszał w moim sercu.

Ai Magase: W grze zostajesz bohaterem. Bohater, razem z małą grupą przyjaciół, a czasem nawet sam, przeciwstawia się złu, które przejmuje cały świat, starając się go ocalić i przywrócić ład na świecie. Jednak żaden z ludzi podległych złu nie próbuje powstać przeciwko swemu panu, pomimo tego, że bohater ryzykuje swe życie, by ratować świat. Bohater wciąż próbuje ratować świat, mimo tego, że nikt mu nie pomaga. Mimo tego, że nikt go nie rozumie. Wszystko po to, by dać ludziom szczęście. Prokuratorze Seizaki, ja chcę być taką osobą.

Makoto: To wir. Jego kształt przyjmują galaktyki, tajfuny, a nawet struktury biomolekularne. Natura uwielbia ten wzór.

Tobi: Jestem nikim. Nie mam zamiaru być kimś szczególnym. Pragnę tylko sukcesu projektu Księżycowego Oka. Istnienie w tym świecie znającym tylko rozpacz nie ma żadnej wartości.

Ezumachi: Jakie znaczenie ma ten świat bez kolorów?!
Kumagawa: On nigdy nic nie znaczył. Kolory niczego nie zmieniają. Ten świat nie ma najmniejszej wartości. Ludzie rodzą się bez przeznaczenia, żyją bez powodu i ot tak umierają. Ponieważ istnienie tego świata jest bezcelowe. Nasze życia również takie są.

Tomura: Przemoc w imię słabszych jest szlachetna. Mam rację, bohaterze? Wiesz co, All Might? Jestem wściekły. Wściekły na świat, który kategoryzuje identyczne akty agresji jako bohaterskie lub nikczemne, który narzuca, co jest dobre, a co złe. Co to ma niby być, ten cały Symbol Pokoju? Jesteś tylko narzędziem represji. Ale agresja zawsze rodzi agresję. Świat zda sobie z tego sprawę, jak cię już zabijemy!
All Might: Co za absurd. W oczach wyrachowanych kryminalistów zawsze tli się ten sam blask. Nie łżyj, to ci zwyczajnie sprawia przyjemność, mam rację?
Tomura: Już mnie rozgryzł?

Anna Kyoyama: Póki my z Yohem tu jesteśmy, świat nie zginie!

Yuya Kanzaki: Z pewnością istnieje świat, w którym możesz żyć. Jestem pewien. W przeciwnym razie... sam go stworzę.

Rafał: Przykro mi to mówić, ale świat jest pełen głupców. Nim się obejrzałem, stałem się największym z nich. W głębi serca nie jestem godny, mądry, pokorny ani zdolny. Lecz butny, zuchwały, pochopny i bezradny. A teraz zamierzam ruszyć z posad Ziemię.