Cytaty postaci Boyakki z „Yattaman” (najnowsze)

Boyakki: Jak możesz być spokojna w obliczu totalnej zagłady?!
Dronio: Bo tak należy się zachowywać w ostatnim odcinku.

Narrator: Na polu bitwy, jak na paradzie, zebrały się wszystkie Yatta-Roboty: Yatta-Panda, Yatta-Doiler, Yatta-Bull, Yatta-Mistrz, a razem z nimi nasi starzy przyjaciele, Yatta-Ryba, Yatta-Pelikan, Yatta-Król.
Dronio: Czy uczesticzymy w przeglądzie Yatta-Robotów?
Boyakki: A może odbędzie się ich spotkanie na szczycie?

Dronio: Czego się gapisz?! Jestem goła.
Boyakki: Widziałem już ładniejsze widoki.
Dronio: Powinieneś się cieszyć, że zobaczyłeś mnie bez ubrania.

Boyakki: Ten wspaniały robot nazywa się Czyszczący Grom. Pozwoli nam oczyścić świat ze wszystkich obrońców sprawiedliwości, którzy po nim krążą.

Boyakki: Nie jest łatwo pracować z tanimi robotami.

Dokurobei: Co to jest: ma czarny płaszcz, pod spodem białe ciało i ma zmarszczki?
Boyakki: To Dronio!
Dokurobei: Przykro mi, ale prawidłowa odpowiedź brzmi bakłażan.
Dronio: Nareszcie wiem, co o mnie myślisz.

Boyakki: Dronio zawsze się obraża, jeżeli ktoś kwestionuje jej urodę. W rzeczywistości nie jest... Aaaaaa! Ale potwór! Teraz rozumiem, dlaczego nie ma męża. Z tak okropną twarzą wystraszy każdego mężczyznę.

Dronio: Ciągle zwyciężają! Czyja to wina!?
Boyakki: Kto wie. Może Prezesa Rady Ministrów, prezesa Banku Narodowego lub też generałów w armii. Skąd mogę wiedzieć?
Dronio: Twoja!
Boyakki: To prawda.

Boyakki: A teraz chwila na wyjaśnienie. Ten robot jest giętki jak robak. Zaprojektowano go tak, żeby mógł przybrać każdą formę. Pod tą specjalną gumą znajduje się siatka komórek kontrolowanych przez mózg elektronowy, który zaprogramowały obwody scalone. No cóż, ja też nic nie zrozumiałem, ale to działa.

Dronio: Skoro tak bardzo ci się podobam, możemy się przecież pobrać.
Boyakki: Nie będę rujnował sobie życia dla chwilowej przyjemności.

Boyakki: Oto mój najnowszy robot. Nazwałem go Reflektor Atomowy. Jego promień tworzy różne efekty optyczne, a liryzm, który emanuje z niego, tworzy nowoczesny pojazd idealny do naszych celów. Nic z tego nie zrozumiałem, a wy?

Boyakki: To wielkie szczęście spotkać złodzieja, który sam do siebie mówi.

Boyakki: Do licha, to straszne. Ale ma pan szczęście, mam drugą linę. Ale ona kosztuje 100 tysięcy soldów. [...] Rzeczywiście to dość wygórowana cena, wolałbym spaść, niż tyle zapłacić.

Boyakki: Nowy robot jest gotowy.
Dronio: Jak się nazywa?
Tonzler: Po długim namyśle nazwałem go Kalmar.
Dronio: Rzeczywiście długo musiałeś myśleć.

Dronio: Ale upał! [...] Roztapiam się!
Boyakki: Może pani zdejmie ubranie?

Dronio: Musimy wyglądać na zagłodzonych!
Chłopiec: Dziadku, tam są ludzie!
Dronio: Od tygodnia nic nie jedliśmy!
Boyakki: Jestem bardzo głodny!
Tonzler: Jestem gruby, ale też umieram.

Dronio: Zbliża się Tarzan.
Boyakki: Ależ jestem podniecony. [...] Widzieliście, kochani, jaki tors? Oddałbym wszystko, żeby być takim jak on.
Dronio: To beznadziejne. Musiałbyś się jeszcze raz urodzić.

Tonzler: Stąd widać tylko morską wodę i niebiańskie powietrze.
Boyakki: Co za szczęście! Pomyśl tylko, co by było, gdybyśmy widzieli morskie powietrze i niebiańską wodę.

Dronio: Wspaniale. I znowu przez was wszystko przepadło.
Boyakki: Robiliśmy wszystko, co w naszej mocy.
Dronio: Ta wasza moc to prawdziwe nieszczęście!

Tonzler: Coś ty wymyślił?
Boyakki: Dlaczego pytasz? Myślisz może, że zrobiłem tę kabinę, żeby zobaczyć szefową pod prysznicem?

Janet: Kij paraliżujący!
Boyakki: (do Dronio) Czy oni nie wiedzą, że trzeba oszczędzać energię elektryczną?

Boyakki: Ależ ten Sfinks nie ma nosa! [...] Może Sfinks jest na coś chory.
Tonzler: Głupcze! Odpadł mu nos, bo kichnął.

Boyakki: Co za niespodzianka! Ciekawe, kto takim nicponiom jak my wysyła prezenty.