Cytaty postaci Izaya Orihara z „Durarara!!” (najnowsze)

Izaya Orihara: To, w co wierzysz, zawsze cię uratuje.

Izaya Orihara: Brak związku między nami będzie istniał wiecznie. Wszyscy ludzie są ze sobą połączeni, a jednocześnie nie mają ze sobą nic wspólnego. Wiecie... ludzie to strasznie słabe istoty.

Izaya Orihara: Jesteście już praktycznie martwe, prawda? Dlaczego więc przejmujecie się opinią innych? Jeśli nie chcecie być oszukiwane, umierajcie. Wtedy wszystko, co was na tym świecie spotkało, zniknie razem z wami. [...] Obie nic nie pojmujecie. Że niby po śmierci ma być jakaś „pustka”? Śmierć oznacza koniec, ale to nie cierpienie się zakończy, lecz wasza egzystencja. Wyobraźcie sobie „pustkę”, w której będziecie mogły egzystować, ale jeśli się „tam” znajdziecie, „pustka” przestanie istnieć. Innymi słowy, nie macie pojęcia, co znaczy umrzeć.

Izaya Orihara: To niewybaczalne, żeby pragnąć życia po śmierci, gdy wybiera się śmierć.

Shizuo: Izaya, pobawmy się.
Izaya: Co ty tu robisz, Shizu?
Shizuo: Przyszedłem, żeby ci wpieprzyć.
Izaya: Czemu chcesz mi wpieprzyć?
Shizuo: Bo się wkurzyłem.
Izaya: Nie jesteś trochę za stary, by zachowywać się jak rozwydrzone dziecko?
Shizuo: Zamknij się. Jak głęboko w tym siedzisz?
Izaya: O czym ty mówisz?
Shizuo: Nożownik sprawia sporo problemów w mojej dzielnicy.
Izaya: Cóż za okropne oskarżenie.
Shizuo: Przemoc i bezsensowne problemy to w 99% twoja sprawka!
Izaya: Mógłbyś uwierzyć w pozostały 1%? Nie mógłbyś, prawda?

Izaya Orihara: W świecie, w którym nie ma dowodów na istnienie przyszłości, istnieje przeszłość. Przeszłość staje się prawdą dla ludzi, jeśli sami w nią wierzą, nawet jeśli jest pełna nieporozumień i kłamstw. A jeśli opierasz na niej swoje czyny lub życie, w pewien sposób przeszłość staje się Bogiem.

Izaya Orihara: Myślisz o sobie jak o kimś wyjątkowym? Przy okazji, to nieprawda. Wszyscy jesteśmy tacy sami. Na świecie nie ma ani jednej osoby, która może wieść szczere życie. Spójrz, nieważne, jakie mieli zmartwienia, stali się tylko krwawą plamą na betonie. Nieważne, kim byli, wszyscy stanęli przed stwórcą jako równi.

Izaya Orihara: To, że lubię ludzi, wcale nie oznacza, że lubię cię za to, kim jesteś.

Izaya Orihara: Inaczej mówiąc, nieważne, czy żyje, czy nie, nie zmieni to twojego poczucia winy. Nie możesz od tego uciec. Przeszłość będzie cię prześladować, gdziekolwiek byś nie poszedł. Już zawsze i zawsze, i zawsze, i zawsze... Wiesz czemu? Są samotne – ludzka przeszłość i wspomnienia są niezwykle samotne.

Izaya Orihara: Nawet twoje ubranie i portfel są zrobione z cienia. Czy jak ktoś zaświeci na ciebie latarką, to cień znika i zostajesz naga?

Izaya Orihara: Wyobraź sobie, przechodziłem sobie ulicą, a tu ktoś sobie śpi na ziemi. A że jego telefon dzwonił, odebrałem go.

Izaya Orihara: Krzywdzenie dziewczyn nie jest moim hobby. Dlatego moim hobby zostało deptanie ich telefonów.