Cytaty postaci Yatora Yaguchi z „Blue Period” (najnowsze)

Yatora Yaguchi: Nie mam wrodzonego talentu. Nie mam też oka do sztuki. Bez konkretnego celu zazwyczaj się gubię. Boję się wyrażać opinię. Chyba że ją przygotuję. Innym może imponować to, co osiągnąłem, ale dla mnie bardziej imponujące jest robienie tego samego bez wysiłku. Większość ludzi byłaby dużo lepsza, gdyby tak samo się starali.

Yatora Yaguchi: Nie ma sensu mówić czegoś komuś, kto nie jest gotowy tego wysłuchać.

Yatora Yaguchi: Poprawianie testów, projektów i zadań, bujanie się z kumplami na mieście, jedno i drugie jest jak praca domowa. By ją odrobić, muszę pracować ciężej od innych. To dlatego osiągam takie wyniki. Nie jestem żadnym geniuszem. Gdy ludzie mnie chwalą, czuję w środku pustkę. Czuję, że nie chodzi im o mnie. Nie wiem dlaczego.

Yatora Yaguchi: Dobra, chłopaki, będę leciał. Wpadnijcie jutro do szkoły, zobaczyć, jak w głębokiej dupie jesteście.

Yatora Yaguchi: „Wystawa Picasso”? Dlaczego ludzie wciąż się nim zachwycają?

Yatora Yaguchi: Co to za egzamin?! Czuję się jak w Hunter x Hunter!

Yatora Yaguchi: Gorsze niż mieć najsłabszą pracę, to zrobić coś tak bezpiecznego, że aż niewyróżniającego się. I odwrotnie, coś okropnego, co rzuci się w oczy, na dłużej zostanie w pamięci...

Yatora Yaguchi: Egzaminy to rywalizacja, ale to, czy pozwolisz się przygnieść presji, jest już osobistym problemem każdego z osobna.

Yatora Yaguchi: Już nie wiem, czy mój obraz jest dobry, czy zły. Ale wreszcie... Mam wrażenie, że mógłbym się w nim zatracić.

Yatora Yaguchi: To jeden z tych obrazów, które potrafią cię wciągnąć. Już kilkukrotnie doświadczyłem tego uczucia zacierania się granicy pomiędzy mną a danym dziełem. Ale... moje obrazy tego nie potrafią.

Yatora Yaguchi: Obrazy w mojej głowie wyglądają zarąbiście! Ale każdym kolejnym pociągnięciem pędzla... coraz bardziej niszczę swoje dzieło.

Yatora Yaguchi: Sporo się bawiłem i uczyłem. Myślałem, że spędzam swoje życie całkiem efektywnie. Ale kiedy wciągnąłem się w sztukę, to choć wcześniej sądziłem, że nie da się z tego wyżyć, po raz pierwszy w życiu zacząłem z przyjemnością się do czegoś przykładać.

Yatora Yaguchi: Wydawało mi się to normalne, że nie da się zrozumieć sztuki, bo jest bardzo wyrafinowana i ma wysoki próg wejścia. Choć może to nie o to w niej chodzi. Moje myślenie zatrzymało się w fazie „nie rozumiem sztuki”... ale czuję, że właśnie ruszyło kroczek do przodu.

Yatora Yaguchi: Sztuka jest ciekawa, ponieważ nie da się jej opanować poprzez czytanie o niej. Tutaj logika ustępuje estetyce. I właśnie dlatego malowanie daje tyle frajdy! To jak zabawa.

Yatora Yaguchi: Choć dawałem z siebie wszystko zarówno w nauce, jak i oddając się rozrywkom, to nigdy nic mnie porządnie nie ruszyło. Ale malując, udało mi się przekazać emocje innym. Miałem wrażenie, że po raz pierwszy naprawdę się z kimś komunikowałem.

Yatora Yaguchi: Nie wiedziałem, że przyznawanie się do lubienia czegoś jest takie przerażające.

Yatora Yaguchi: Porażka będzie moją winą. A sukces moją zasługą.

Yatora Yaguchi: Wstrzymuję oddech, by zachować skupienie. Ale jeśli będę to robił, uduszę się. Chwila wytchnienia to nie lenistwo.

Yatora Yaguchi: Czasu jest mało, a odpowiedzi brak.

Yatora Yaguchi: Wszystko, co popularne, ma swoje mocne strony. Też chcę taką mieć. Własną broń.

Yatora Yaguchi: Utalentowani ludzie to oszuści. Robią progres bez wysiłku.

Yatora Yaguchi: To pewnie geniusz. A ja... jestem tylko człowiekiem. Nikim wyjątkowym. Nie mogę być geniuszem. Mogę jedynie ćwiczyć. Będę ćwiczyć, aż nikt nie odróżni moich prac od dzieł geniusza.

Yatora Yaguchi: Zanim zacząłem rysować, myślałem, że tworzenie to magia dla wybranych.

Yatora Yaguchi: Okazanie, że coś mi się podoba, jest przerażające.

Yatora Yaguchi: Przypomniałem sobie, że chyba cię nie znoszę.

Yatora Yaguchi: Co ja ze sobą robię? Próbuję poprawić sobie kiepski nastrój, przedawkowując kofeinę. Jakie to smutne...

Yatora Yaguchi: Zawsze będę musiał dostosowywać się do jakichś wymagań, a wartość dzieła zmienia się zależnie od patrzącego.

Yatora Yaguchi: Dzięki sztuce mogę wyrazić to, czego nie wyrażę słowem. Gdy odkryłem w sobie tę pasję, dostrzegłem, jak interesujący jest nasz świat.