Cytaty (najnowsze)

Konoha B. Nanase: Jeśli pokażesz dziecku ocenzurowaną prawdę, czy wyrośnie na dobrego człowieka? A jeśli pokażesz mu prawdziwy świat, czy wyrośnie na złego?

Matamune: Miłość jest spotkaniem, pożegnaniem, przeźroczystym materiałem...

Promień: Sztuczna inteligencja, która nie myśli, traci rację bytu.

Taiyou: Możemy tylko siedzieć i czekać.
Touya: Nie, musimy wyjść, być w ruchu.
Taiyou: Japończycy zachowują spokój w takich sytuacjach.
Touya: Filmy o zombie uczą inaczej. Nie ruszasz się – giniesz.

Mina Misasa: Ciekawe, czy zdobędę sto milionów fanów, jeśli zginiemy od uderzenia. Czy zginiemy i obrócimy się w pył? Subskrybuj mój kanał, by się dowiedzieć.

Osa: Dwudziesta żelazna zasada shinobi... Gdy znajdziesz się na skraju śmierci, wydobądź z siebie resztkę swojej energii życiowej, by zadać wrogowi jak największe szkody!

Mayaka: Imprezka! Ale się dzisiaj opijemy!
Houtarou: Będziemy pili?
Mayaka: Pewnie! Herbatę oolong!

Mayaka: Chyba mamy tu świętą Eru.
Satoshi: Chitanda Eru nawet brzmi trochę jak anioł, nie?
Mayaka: Urielu, Gabrielu, Chitandaeru...

Houtarou: Jak można korzystać z książki poza czytaniem?
Mayaka: Możesz ułożyć kilka na sobie i zrobić poduszkę.
Satoshi: Możesz przywiązać ją do ręki i użyć jako tarczy.
Houtarou: Pomyślcie o tym poważnie!
Chitanda: Racja! To musi być coś, do czego nadaje się tylko ta książka.
Satoshi: Chitanda-san, a ty jak myślisz?
Chitanda: Prawda... Można nią zgnieść warzywa do marynaty!

Chitanda Eru: Jeśli nie będziemy mieli celu, nie zrobimy nic produktywnego.

Fukube Satoshi: „Żarty muszą być improwizowane, inaczej stają się tylko zwykłymi kłamstwami”. To moje motto.

Oreki Houtarou: Jeśli nie muszę czegoś zrobić, nie robię. Jeśli muszę coś zrobić, robię to szybko.

Largo: Ludzie. Obrzydlistwo. W zamian za grzech zranienia boga skazuję was na śmierć.

Leon McNichol: Potwory powinny chociaż wyglądać potwornie.

Kaname Sengoku: Gdy stykasz się z obcym bytem i zdajesz sobie sprawę, że nie potrafisz go zrozumieć, czy ta chwila nie jest cenna?

Ryou Saeba: Jestem gotów okryć się najgorszą hańbą, byleby spełnić swoje marzenie i zaliczyć kobiety z całego świata! Oto droga prawdziwego mężczyzny!

Vasa Pupkin: Przejście na emeryturę z czterema kończynami w komplecie jest jak trafienie szóstki w totolotka.

Gabimaru: Mała, jeśli wstydzisz się swojej blizny, wiedz, że nie ma takiej potrzeby.
Sagiri: Dla dziewczyn to nie zawsze takie proste.
Gabimaru: Wręcz przeciwnie. Znam pewną kobietę z ogromną blizną, która mimo tego jest najpiękniejsza na świecie. Powierzchowność nie jest najważniejsza.

Yui: Za bardzo się spinasz. Jeśli nie będziesz odpoczywał, gdy nadarzy się okazja, padniesz, nim zacznie się prawdziwa walka.
Gabimaru: Prawdziwa walka? Czyżby coś się zbliżało? Jakaś duża misja?
Yui: Nie, mam na myśli walkę zwaną życiem.

Fujio: Kryzys to ciągłe walenie głową w ścianę, którego powodem jest świadomość własnych ograniczeń. Zdyscyplinowany umysł potrafi zburzyć tę ścianę, przez co człowiek może rozwijać się w sposób spektakularny.
Fumio: Na przykład w „Dragon Ballu” bohaterowie przed turniejem sztuk walki trenowali w Komnacie Ducha i Czasu.

Shouko Ishinomori: Dziewczyny, które po raz pierwszy wpadają w sidła miłości, poświęcają się jej bez reszty i zapominają o całym świecie. Wiecie, ilu mangaków, i to nie tylko początkujących, porzuca swoje dzieła przez miłość? Miłość jest demonem miażdżącym kiełkujące talenty!!!

Rue: Głębiny rozpaczy... Tutaj jest tak spokojnie. Nikt już mnie nie oszuka ani ja nikomu nie zaszkodzę. Nie ma tu niczego. Także miłości. Mogę tylko tańczyć, aż do śmierci.

Fujio Fuji: Dawno, dawno temu w pewnym miejscu żył sobie staruszek... ze staruszkiem. W domu obok mieszkał ich przyjaciel z dzieciństwa, staruszek Tsundere. Pewnego dnia z nieba spadł piękny staruszek...

Fujio Fuji: Spóźnię się! Biegnę spóźniony z grzanką w buzi, więc zgodnie z prawem mangowym powinienem wpaść na moją wybrankę losu. Zaraz zobaczymy, czy to prawda! Przekonam się na własnej skórze! Czy serio trzeba wyglądać, jakby człowiek się śpieszył? Zmacham się strasznie, a ten tost tylko przeszkadza...

Fumio Akatsuka: Jako dziecko byłem drobny i słaby... Ale „Jump” nauczył mnie, że dzięki treningowi mogę stać się silny. Żeby stać się takim jak postacie, które kochałem, nosiłem na plecach skorupę żółwia. Jedną ręką wspinałem się po klifach... Zatrzymywałem piłkę tenisową brzuchem... Ostateczna zmiana nastąpiła, gdy pofarbowałem się na blond i stałem się Super-Saiyaninem.

Misato Katsuragi: Dorastanie oznacza ranienie się, gdy się do kogoś zbliża, ale też gdy się pozostaje daleko od siebie.

Nurugai: Samurajowie mają fioła na punkcie jakichś abstrakcyjnych pojęć, zamiast rozwiązywać problemy sprytem.

Ai Hoshino: Kłamstwa to najdoskonalszy dowód miłości!

Yui: Gdy ktoś ci pomoże, nie zapomnij podziękować.

Yousuke Shibazaki: Ktoś tak oddany marce Sega po prostu nie może mieć wielu przyjaciół.

Sumika Fujimiya: Jak wyglądają gorące źródła w Granbahamal? Można liczyć na trochę nagości wśród gości?

Shouta Ishinomori: Jeśli ciągle będziesz się bać, to nigdy nie zostaniesz mangaką!!! Poczucie wstydu i frustracja są częścią tego zawodu! Manga jest po to, żeby ludzie ją czytali! I czerpali radość z jej lektury, prawda?!

Fumio Akatsuka: Fumio? Już się tak nie nazywam. Porzuciłem swoje stare „ja”. Narodziłem się na nowo... Tak!!! Od dzisiaj moje imię brzmi Kruczoczarnokarmazynowy Rycerz!

Ginjiro Takae: Nawet jeśli nie wyjdzie od razu, to można przecież próbować wiele razy. Czasami trzeba nalegać, wtedy partner w końcu ulegnie i się zgodzi! Spójrzcie na mnie. Tylko od rana już z 50 razy dostałem kosza od Nodoki! Za każdym razem patrzy na mnie jak na śmiecia, ale ja nigdy się nie poddam!

Denji: Nie łapię, co się tu odwala, ale pewnym jest, że te dupki są złolami. A ja kocham czarne charaktery! Bo nikt się nie p***, gdy ich zarzynam!

Kanna Tezuka: Kolor ciała prawdziwego człowieka jest ohydny! Dlaczego 3D? Wszystko wygląda lepiej w 2D.

Fumio: Przyjrzyj się od razu mięśniom. Pod wpływem „Dragon Balla” zacząłem codziennie ćwiczyć.
Kanna: On pewnie cały czas wierzy, że może zrobić „Kamehameha”!

Yamada Asaemon Sagiri: Być może to nie siły do mordowania bez strachu cały ten czas mi brakowało, ale determinacji, by żyć z tym strachem i nieść na ramionach odebrane życia!

Eizen: Co za paskudny sposób pozbawiania kogoś życia...
Gabimaru: Gdybym zabił ich z elegancją, mieliby do mnie mniejsze pretensje?

Fujio: Jako że sam jeszcze za dobrze nie rysuję, to wykupiłbym wszystkie arty z Lum i wystawił je w Luwrze.
Kanna: Szkoda, że nie wyglądasz na tak głupiego, jaki jesteś.